De uitvinder van de fotografie is Joseph Nicéphore Niépce, en daarmee lag dit genie onrechtstreeks ook aan de basis van het ontstaan van de animatiekunst. In 1826 deed de Fransman experimenten met lichtgevoelige materialen (zgn. bitumen) en een camera obscura. Een camera obscura is een donkere kamer met in één van de wanden één gaatje of lens. Het licht dat door het gaatje straalt, zorgt ervoor dat een beeld van de buitenwereld op de wand er tegenover wordt geprojecteerd, maar wel op z’n kop! Het lijkt pure magie, maar het is wel hoe dit natuurlijk verschijnsel in zijn werk gaat.
De Nederlander Gemma Frisius zette niet veel later de werking van de camera obscura op papier, waardoor onder meer de filmprojector uitgevonden kon worden. Ook andere toepassingen, zoals een telescoop, werden gebaseerd op het principe van de camera obscura.
Voor deze prachtige uitvinding probeerde de mens de wereld om zich heen ook op een andere manier in beeld te brengen. Zo waren er schilderijen, beeldhouwwerken of tekeningen die een impressie gaven van hoe de wereld er toen uitzag. Vanaf de uitvinding van de camera obscura ging er een heel nieuwe wereld open en kwam het vastleggen van de realiteit in een stroomversnelling terecht.
Op 22 maart 1895 kwam zo de eerste publieksfilm uit van de Franse gebroeders Lumière, te Parijs. Tegen het einde van dat jaar ontstond ook een eerste betalende filmvertoning met een reeks van tien kortfilms. Zo ontstond er een hele nieuwe manier van ontspanning. Hieronder kan je een filmfragment vinden uit de allereerste film van de gebroeders Lumière - “La Sortie de l’usine Lumière à Lyon“:
Tot 1920 ontstond op verschillende plaatsen 'de bioscoop', maar ook verschillende animatietechnieken zoals handgetekende- of stopmotion animaties. Het gaat altijd om opeenvolgende stilstaande beelden die een beweging laten zien. Die techniek was ook al veel vroeger gekend, zo maakten de oude Egyptenaren bijvoorbeeld al gebruik van zogenaamde ‘sequenties‘ in hun muurtekeningen (zie post). Deze tekeningen zijn van ca. 4000 jaar geleden en beelden gangbare worsteltechnieken uit.
Vanaf de uitvinding van het bewegend beeld, kwam animatie in een stroomversnelling terecht. Er werd reeds heel wat geëxperimenteerd in de 19e eeuw, maar de échte doorbraak kwam er pas met de Franse artieste Emile Cohl tijdens het begin van de 20e eeuw. Zij bracht de eerste traditionele animatiefilm tot leven in 1908. Met ‘Fantasmagorie‘ toonde ze het potentieel dat verborgen lag in de kunst van animatie. De animatie werd beeld per beeld getekend en gefotografeerd (op negatieven), met volgende unieke stijl tot gevolg:
De echte revolutie kwam er wel pas op 18 november 1928, met de première van ‘Steamboat Willy‘, door Walt Disney. Deze invloedrijke tekenfilm werd vergezeld van geluid, de eerste in zijn soort. Onze goede vriend Mickey Mouse ontstond al in een vroeger project, maar in deze film horen we de typerende stem van het animatiefiguurtje voor het eerst. De vrolijke muis werd het icoon van Walt Disney en de animatiestudio ontwikkelde in de loop der jaren 12 principes voor het verbeteren van animaties. Deze technieken leven vandaag nog voort, in eender welke vorm van animatie. Meer info over de principes kan je in deze post vinden.
Ondertussen kent iedereen Donald Duck, Pluto of Goofy als dé figuurtjes van Walt Disney. Maar ook andere klassiekers zoals Looney Tunes, Woody Woodpecker, Popeye, Tarzan, Sneeuwwitje of Pinokkio zijn mooie voorbeelden van traditionele animaties. Andere vormen groeiden voort uit deze tekenfilmtechniek (zie post).